Σκηνοθετεί Ντοστογιέφσκι και Λόρκα, τραβώντας από το ύφασμα δύο θρυλικών έργων του τα νήματα της απόλυτης αγάπης και της αποδοχής του άλλου. Ο Δημήτρης Τάρλοου, σε μια κομβική στιγμή στη ζωή του που μαθαίνει να είναι ελεύθερος, μιλά στo iefimerida για το θέατρο και ανησυχεί που δεν αντιδρούν αρνητικά οι θεατές σε παραστάσεις του.
